Myriam

Help mijn borst staat in brand

22 juni 2021

Vandaag had ik mijn 12de bestraling. Elke morgen gaat mijn ventje me me mee naar Hasselt. Niet alleen mijn ventje maar er staat ook elke morgen iemand klaar aan de deur. Guus kent het ritme al. Ik neem een lekker koffieke mee in de auto en weg zijn we. Guus en pascal wandelen mee tot aan de deur. Ik ga binnen en de twee mannen maken een wandeling. Als Guus ten minste wil want soms legt hij zich plat in de klimop of begint te huilen. Mijn kaartje scannen en even laten om 7u42 mag ik binnen. De vriendelijke verpleging maken het luchtiger. ik doe de moeite niet meer om s morgens een BH aan te doen en kan dan dadelijk binnen. Blokje op mijne buik , wat schuiven met mijn lijf zodat ik goed lig. ‘ tot seffens” en daar lig ik met mijn borsten bloot, armen omhoog te staren in een spiegeltje. Ik hoor het apparaat draaien en zie de stralers een positie aannemen. De balkjes komen tevoorschijn in mijn spiegel en het ademen kan beginnen. Adem in en laat maar los. Ik tel mee en na 9 keer adem vasthouden en loslaten zit de sessie erop. Nog 9 te gaan. Vandaag kreeg ik siliconenplakkers mee om op mijn borst te plakken. Smeer nu verschillende keren per dag flamigel maar dat blussen is niet meer genoeg. Vandaag was het toch tijd voor iets anders zei de verpleger. Andere blusmiddelen worden ingezet. Heb nu een witte en een vuurrode borst. Een bh is een marteling. Ik loop dus het meeste van de dag met mijn meisjes los in de wei. Voelt vrij maar ook heel bloot aan ;-). De stralen geven mijn borst kleur maar zorgen er ook voor dat ik meer moe word. Alhoewel is het daarvan? Alles volg zo vlug op dat ik ook niet meer weet wat er allemaal met mijn lijf gebeurt. De chemo is nog maar net gedaan en de bestralingen beginnen . En dan ook nog de hormonentherapie. tja en van wat heb je dan last . Er zit nog chemo in mijn lijf en die pillen zijn ook kleine duivels 3 weken heb ik de pillen genomen en drie weken heb ik afgezien. Pijnen niet normaal, diarree aan de lopende band, zwembadvapeurs, hoofdpijn,emotioneel ,.. Mijn botten zouden gaan ontkalken van die pillen en daardoor moest ik ook twee keer per jaar een dure spuit gaan halen en elke dag calcium nemen. Na drie weken bijna niet slapen en vele gesprekken met mensen heb ik de beslissing genomen om dat duivelke niet meer te nemen. Tja ik ga hiermee tegen doktersadvies in.Ik had geen zin om ook nog eens allerlei pillen te gaan nemen om de bijwerkingen tegen te gaan. Ja ik neem die pil niet meer die me extra 10% kans geeft om niet te hervallen. Ik kies voor levenskwaliteit en niet om 5 of 10 jaar dat duivelke in me te hebben. Ik heb mooi alles gevolgd wat moest. Ik ga ook zorg voor me blijven dragen maar ik ga genieten van mijn leven. Genieten met alle beperkingen die ik door de behandelingen mijn leven moet meedragen. Daar neem ik vrede mee.

Deel dit verhaal

Facebook
Pinterest
WhatsApp
Email

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *