De dag dat de beslissing viel dat de kappers terug open mogen; werd ik kaal. Tijdens de eerste chemo werd ik een Wilmpie met mijn ijskap. Het zou de haaruitval tegenhouden. De wortels bevriezen waardoor dat de chemo niet tot daar zou komen. Ik voelde al wel dat de koude niet tot op mijn hoofdhuid kwam maar ik wilde het zeker proberen. Donderdag trok ik nog eens aan mijn haar maar alles zat goed vast. Vrijdagmorgen wilde ik mijn haren wassen maar ik trok de flokken eruit. Pascal even geroepen (voordeel met het thuiswerk) om te zeggen dat het zover was. Hij was er stilletjes van… had nog steeds gehoopt dat het bij mij niet ging gebeuren. Ik vond het vervelend dat alles zo bleef plakken aan mijn handen. Heb dan dadelijk naar Nele gebeld om een afspraak te maken. Tja de lockdown heeft ook voordelen want ik mocht om 11u al gaan. Samen met mijn ventje op naar de nieuwe look. Zelf had ik er niet zo veel problemen mee en ik wilde dan ook alles volgen in de spiegel. Nele begon eerst achteraan te scheren dus Pascal zag de lokken er als eerste afgaan. Amai ik denk dat ik een kilo lichter ben. Gek maar ik ben wel fier op mijn schoon bolleke. De stoppeltjes die erop staan vind ik minder maar die gaan ook nog weg. Wilde al beginnen met een scheermesje maar zal dat maar niet doen 😉 Met mijn pruik voel ik me ook goed. De Myriam die ik ben. Vind het toch belangrijk om er goed uit te zien . Mijn potskes zal ik ook zeker dragen. Els had daar een schitterende oplossing voor. Een haarband die aan de bovenkant open is . Maar met de pots op lijkt het of er een hele bos haren onder zit en er wat onderuit komt. Een geweldig zicht als ik zonder pots zou lopen. Juist een paterke met een coronakapsel. 😉 Heb de luxe nu om mijn look elke dag aan te passen en dat kunnen er niet veel zeggen eh. Mijn fond de teint uitsmeren is ook stukken gemakkelijker 😉 . Ik ben blij dat het gebeurde in mijn goede week zodat ik er denk ik gemakkelijker mee kon omgaan. ja ja mijn goede week… en ik heb al genoten. Zelfs mijn smaak is terug en oh wat genoot ik van Julia haar cupcake en gisteren van een pakje friet van de friturie. Woensdag is mijn volgende chemo als mijn bloed ok is. ik ga hem stilletjes laten indruppelen zoals de sneeuwvlokjes. Zijn werk laten doen en ondertussen energie halen uit zoveel kleine genietjes. Dikke kus
