Pamperen…

Ik ben een persoon die iedereen graag in de watten legt. Ik kan er zo van genieten als ik de mensen lekker kan pamperen. Als kind ging ik al mee met mijn papa met het rode kruis om de mensen die op kamp waren in Hengelhoef te wassen. IK wist toen al dat ik iets wilde gaan doen met mensen met een extra talent Later ging ik met KVG op kamp en dat deed ik met veel liefde. Ik ging zelf met ziekenzorg als 18 jarige mee. Als jeugdbeweging was het jeugd rode kruis dan ook een vanzelfsprekende keuze. Het zorgen en het verenigingsleven combineren was het helemaal. Het eerste kamp vergeet ik nooit meer… Mama en papa brachten mijn zus en mij naar schoonderbuken. Wij deden de inkopen met de fiets en wat we van materiaal mee hadden was wat in de koffer kon. En het was een leuk kamp. Ik was wel een strenge hoofdleidster maar ik denk dat dat ook door de grote verantwoordelijkheid was die ik toen moest dragen. Misschien zou ik dat wat anders doen…. Ik probeerde er wel voor te zorgen dat de kinderen de tijd van hun leven hadden. ik organiseerde een EHBO kamp en een zomer kamp en dan werd ik ook lesgeefster bij het Jeugd rode kruis. Ik vond het heerlijk om de monitoren vanalles bij te brengen. Ik ging mee als begeleidster bij kampen van kinderen met een extra talent. Ik vond het heerlijk om te zorgen. Als opvoedster en later als Juf was het ook altijd mijn doel om de kinderen/jongeren/volwassenen zich goed te laten voelen. Een persoon die zich goed voelt staat open om nieuwe dingen van jou te leren en neemt je ook in vertrouwen. Bij Creamie kon ik datzelfde doorzetten. De mensen die hier over de vloer komen met een goed gevoel naar huis laten gaan. Iedereen is welkom en de kinderen /volwassenen met een extra talent hebben een speciaal plaatsje in mijn hart. Nee ik noem het niet mensen met een beperking want dat is het voor mijn niet. Hun talent leert ons veel en laten je stil staan bij kleine dingen. Ik ben altijd al een genieter geweest maar ik ben nu met mijn kanker toch terug gaan stil staan bij kleine dingen , bij de basis… Grappig hoe we ons druk maken over zoveel kleine dingen. We maken de muisjes tot olifanten en kunnen dan alleen maar olifanten zien. Ik moet er nu soms stilletjes mee lachen hoeveel olifanten er rondlopen ; terwijl het maar veldmuisjes zijn :-). Ik besef wel hoe goed ik het heb. Heb een dak boven mijn hoofd, een mooi gezin, lieve mensen om me heen, en moet geen boterham laten. Ja ik heb kanker maar kanker hebben zonder de voorgaande dingen die ik opnoem is veel erger. En als er van die pilaren missen moet je nog sterker in je schoenen staan. IK heb het goed. Maar ondanks het goed hebben voel ik me soms K……. Ja en dat mag ook. Toen ik vorige vrijdag mijn laatste chemo binnenliep was het een beetje feest. En vanaf de 3de dag is het grote feest begonnen. De laatste chemo mag ik precies niet vergeten want ik heb sinds de derde dag al afgezien. En ja het goedje zit erin en ik moet dan het maar ondergaan. En ipv zelf te pamperen hunker ik er nu eens naar om gepamperd te worden….Ik wil nu effe zeggen HET IS GENOEG. Ik hunker naar een lekker massage, naar gezelschap zonder zelf veel te moeten zeggen , naar … naaar…. ik hunker naar een klok die ik effe kan doorspoelen want mijn lijf is nu effe op. …

Deel dit verhaal

Facebook
Pinterest
WhatsApp
Email

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *